Te prawdziwe arcydzieła zostały wykonane przez mnichów, którzy przybywali tu, by żyć w ascezie i poprzez sztukę oddawać cześć Bogu. Charakterystyczne dla tych malowideł jest bezpośrednie traktowanie nagości, w sposób wcześniej nie spotykany.Zespół skalnych cerkwi w Iwanowie zawdzięcza swoją sławę XIII-wiecznym freskom, które zachowały się w pięciu kościołach i stanowią cenny przykład bułgarskiej sztuki średniowiecznej. Najstarsze jaskinie mieszczą się na prawym brzegu rzeki i wraz z siedmioma cerkwiami tworzą pierwotny zespół monastyru Archanioła Michała. Jego centrum stanowi Zatrupanata crkwa ("Zasypana cerkiew") o idealnie wygładzonych ścianach. Na jednej ze ścian widnieje wizerunek cara Ivana Asena II, którego hojności monastyr zawdzięczał swe powstanie.
Najlepiej zachowaną cerkwią jest świątynia Bogurodzicy, dawne baptysterium, położona po wschodniej stronie ławry. Jej ściany i sufit ozdobiono scenami Męki Chrystusa. Freski przedstawiają Wjazd do Jerozolimy, Ostatnią Wieczerzę, Zdradę i powieszenie się Judasza, Zaparcie się św. Piotra oraz Chrystusa przed Piłatem. Są jednym z najcenniejszych przykładów sztuki z okresu Dynastii Paleologów.
Najpóźniejsze freski z XIV wieku znajdują się w Saborenata crkwa ("Zrujnowanej cerkwi"). Przedstawiają postać św. Teodory, patronki kościoła, pierwszej żony Ivana Aleksandra, która ufundowała wiele klasztorów i sama została zakonnicą.
Na ścianach skalnych cerkwi zachowały się również liczne inskrypcje, z których najlepiej znana jest inskrypcja mnicha Ivo Gramatika z lat 1308-1309..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz