Pamukkale

Widoczne z daleka, 100-metrowe białe zbocza Pamukkale, to jeden z geologicznych cudów świata. Wypływająca z gorących źródeł woda, ochładza się na powierzchni ziemi i wytrąca węglan wapnia, który na nierównym terenie układa się w formie tarasów. W ten sposób na stokach góry powstają termalne baseny.

Nazwa Pamukkale oznacza „Bawełnianą twierdzę” i nawiązuje do legendy o tytanach, którzy suszyli tu swoje zbiory bawełny. Przez czternaście tysięcy lat tarasy, określane mianem trawertynów, wyłaniały się z klifu, tworząc magiczne olbrzymie schody, przypominające zastygły wodospad. W każdym zakątku tego miejsca słychać plusk wody.

Ze względu na delikatną strukturę miękkiej skały, publicznie udostępnionych jest tylko kilka tarasów, wokół których prowadzi wyznaczona ścieżka. Na szczycie góry można skorzystać z miejskich kąpielisk termalnych, zasilanych przez naturalne źródło. W trakcie pływania można zaobserwować wydostającą się spod ziemi, bulgoczącą wodę.

Lecznicze właściwości takich kąpieli były znane ludziom od tysięcy lat. W czasach starożytnych, powyżej tarasów powstało miasto Hierapolis, które spełniało także funkcję uzdrowiska. W pobliżu basenów znajduje się święta grota Platonium, poświęcona bogowi Plutonowi. Przy wejściu do jaskini słychać szum wody i trującego gazu, który wydobywa się spod ziemi.