Tanzania – Kilimandżaro

Kilimandżaro to uśpiony stratowulkan w północno-wschodniej Tanzanii i najwyższa góra w Afryce. Z krateru Kibo wciąż wydostają się gazy, dlatego istnieje przypuszczenie, że 400 m poniżej leja znajduje się gorąca magma. Kibo jest najmłodszym i najwyższym z trzech wulkanów, które wchodzą w skład Kilimandżaro.

Pomimo bliskości równika i utrzymującego się od ostatniej erupcji ciepła, najwyższy szczyt Kibo (5895 m.n.p.m.), Uchuru przez cały rok pokryty jest śniegiem. Fakt ten może dziwić także ze względu na zmniejszającą się z każdym rokiem średnią ilość opadów i gwałtowne wycofywanie się lodowców.
Na wszystkie trzy szczyty prowadzą różne trasy wspinaczkowe. Kibo ma kilka szlaków odpowiednich dla nowicjuszy. Natomiast Mawenzi mogą zdobywać wyłącznie doświadczeni alpiniści.
Grupy wspinające się na góry w towarzystwie przewodnika zatrzymują się na noc w tutejszych chatach. Szałas Kibo, ostatni na drodze Marangu (jeden z najprostszych) znajduje się na wysokości 4720m. Większość podróżników, która dotrze tak wysoko decyduje się pójść dalej. Przed szczytem na brzegu krateru znajduje się punkt Gilmana, skąd zanim dotrze się do celu, można podziwiać wschód słońca.
Podczas wspinaczki daje się zauważyć rozbudowany układ pięter roślinnych. U podnóża znajdują się stepy, dalej rzadkie suche lasy, górskie lasy deszczowe, roślinność krzewiasta i łąki, a na końcu wieczne śniegi.
Najpopularniejszy okres na wyprawę to grudzień i styczeń, a unikać należy mokrych kwietnia, maja i listopada.
Piękne krajobrazy północnej Tanzanii i południowej Kenii sprawiają, że trudna wspinaczka warta jest każdego wysiłku.



Źródło: "501 najwspanialszych cudów natury"

Rezerwat Tygrysów Bengalskich Sunderbans

Rezerwat Sunderbans zajmuje obszar o powierzchni 2585 km2 na terenie delty Gangesu w Bengalu Zachodnim i jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to największy na świecie obszar namorzynowych lasów, który składa się z wysp i błotnych równin, poprzecinany setkami cieków wodnych. Indyjskie bagna mangrowcowe to najżyźniejsze mokradła na świecie. Na ich terenie występuje największa populacja tygrysów bengalskich, a także duże kolonie rezusów, czytali, dzików,wydr, krokodyli różańcowych, krabów królewskich, żółwi zielonych i szylkretowych. W regionie tym zaobserwowano także liczne węże i całą plejadę różnobarwnych, wodnych i lądowych ptaków.

Dwa razy w ciągu dnia w obrębie namorzynowych bagien dochodzi do powodzi, które utrudniają dostęp do rezerwatu. Tygrysy długo musiały przystosowywać się do amfibiotycznego siedliska. Aktualnie te dzikie koty są znakomitymi pływakami, potrafią przetrwać w słonym środowisku wodnym, a jeśli zajdzie taka potrzeba, żywią się rybami i żółwiami. Szybki wzrost liczby tygrysów na terenie rezerwatu jest wynikiem skutecznego przeciwdziałania kłusownictwu, wyrębowi drzew i rybołówstwu. Taka sytuacja ma jednak swoje minusy: wśród królewskich tygrysów bengalskich występują ludojady. Elektryczne środki odstraszające oraz systemy ostrzegawcze dla turystów i mieszkańców wsi, pozwoliły ograniczyć roczną liczbę ofiar z 40 do 10. Mimo istniejącego zagrożenia warto jest zobaczyć na tle intensywnej zieleni pomarańczowo-brązowego osobnika z czarnymi pręgami.

Wycieczka do Sunderbans to niezwykła przygoda. Ze stacji kolejowej w Canning trzeba znaleźć drogę do Sonakhali, skad odbywają się siedmiogodzinne rejsy do Gosaby. Stamtąd należy udać się rikszą do Pakhirali i przesiąść się na łódź, płynącą do rezerwatu. Widok tygrysa bengalskiego w bagiennym raju wynagradza wszystkie trudy podróży.

Światowy Dzień Pocałunku

Z pozoru mało to podróżniczy temat, aczkolwiek chcąc być Na Fali , nie możemy zapomnieć o jakże ważnym święcie!! Czasami zapominamy o tym jak ważny jest pocałunek, nie tylko dla zdrowia, związku, ale też samopoczucia, a nawet stanu majątkowego!;) Wakacje sprzyjają całowaniu się, zatem zapraszamy do lektury!;)

Światowy Dzień Pocałunku obchodzony jest 6 lipca, a 28 grudnia świętowany jest Międzynarodowy Dzień Całowania.

Dzień pocałunku powstał aby promować i zachęcać do całowania. W tym dniu w niektórych krajach organizowane są coraz popularniejsze maratony całowania, bicie rekordów w długości całowania i różne inne zabawy dla par.

Naukowcy co roku udowadniają, iż pocałunek przynosi same pozytywne rezultaty. W jego trakcie wzrasta puls, człowiek szybciej oddycha, do jego płuc dociera więcej tlenu, w mózgu uaktywniają się elementy odpowiedzialne za emocje, przez co wzrasta produkcja serotoniny, która to zapewnia dobry nastrój. Ludzie, którzy regularnie się całują, żyją nawet do 5 lat dłużej od tych co unikają pocałunków.
Szacuje się, że jeden pocałunek pozwala spalić od 50 do nawet 90 kalorii. Całując się, zatem nie tylko spalamy tkankę tłuszczową, ale również ćwiczymy 29 mięśni twarzy. Podczas całowania się wytwarza się również więcej śliny, która chroni zęby przed próchnicą.

Inni naukowcy przeprowadzając badania wśród amerykańskich milionerów, udowodnili, że osoby, które wychodząc codziennie do pracy i całowały w sposób namiętny partnera, były o wiele bogatsze, niż te które tylko całowały tylko w policzek lub czoło.
Średnio ciągu całego życia człowiek całuje się prawie 14 dni. Zapewne średnią zawyżyła para, która w 2001 roku ustanowiła światowy rekord w długości pocałunku – 30 godzin, 59 minut i 21 sekund.

 

biuro@wakacjenafali.pl 

69 81 65 466

www.wakacjenafali.pl