Park Narodowy Durmitor i kanion rzeki Tary.



Rzeka Tara płynie doliną o głębokości 1300 m. Jest to drugi najgłębszy przełom na świecie, zaraz po Wielkim Kanionie w Arizonie. Rzeka charakteryzuje się bardzo wartkim nurtem, pełnym uskoków, kaskad i wirów. Niektóre z nich bywają naprawdę bardzo niebezpieczne. Kanion ma 80 km długości i ciągnie się przez malownicze łąki oraz lasy.
Park obejmuje obszar o powierzchni 390 km2. Ze względu na zachwycający krajobraz, uformowany w wyniku zlodowacenia, w 1980 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Nierówny płaskowyż pełen jest głębokich kanionów, górskich jezior, ośnieżonych szczytów, rzek znikających pod ziemią oraz źródeł wypływających wprost ze skał. Tereny parku otoczone są z trzech stron kanionami i masywami Durmitor, którego najwyższy szczyt ma wysokość 2552 m.
Wyróżniającą cechą tutejszego krajobrazu jest osiemnaście glacjalnych jezior, znanych jako Gorskie Oci (Górskie Oczy). Nigdzie indziej na świecie nie ma tylu wysokogórskich zbiorników na tak stosunkowo niewielkiej powierzchni. Najsłynniejsze jest Crno (Czarne Jezioro) położone na wysokości 1416 m. Składa się z dwóch jezior połączonych ze sobą wąskim kanałem i zasilane jest przez strumienie które latem zmieniają się w wodospad. Crno znajduje się w gęstym iglastym lesie co sprawia, ze jego wody mają intensywny zielono-niebieski kolor.
Tutejsze góry znane są ze znakomitych tras narciarskich i zróżnicowanych ścian wspinaczkowych. Dla odważnych na rzece Tarze organizowane są spływy tratwą.




Źródło: „501 najwspanialszych cudów natury”

2 komentarze: